சேராங்கொட்டை
Semecarpus anacardium
(N. O. Anacardiaceae)
Habit:
Tree
Parts used:
Fruit (seeds), gum and oil.
Constituents:
Kernel of the nut contains an oil, the pericarp of fruit contains a bitter and powerful astringent oil. This contains bhilawanol and anacardiac acid.
Action :
Caustric, Irritant, Vesicant and Alterative. Oil is powerful Antiseptic and Cholagogue. Ripe fruits are regarded as Stimulant and Digestive. Kernel is a good Nutritive food, also Appetizer, Digestive and Carminative.
Uses:
The nut is outside the fruit and is attached to the fleshy torus. The nut is used in medicines. Oil extracted from the nuts is useful as an external application. The shade of this plant is allergic to some people. Every part of this tree is poisonous except the fruit. Fruit is edible and sweet in taste.
Nut is poisonous but it cures many diseases, if it is employed in chronic cases of veneral complaints, rheumatic and gouty affections. This also cures sprains, ulcerous sores, leprosy, scrofula, palsy, epilepsy, herpes and leucoderma. Decoction of tamarind leaves relieves the swelling and blisters caused by these nuts. Milk or latex of the nut, when it is fresh white and late it turns into black colour. This is insoluble in water.
If the mashed nut is placed in the womb, it induces abortion. If the latex of the tree is used as an ingredient in medicines, it cures worm infection, tuberculosis, rheumatism, arthritis, herpes, palsy, paralysis, flatulent dyspepsia, piles and leprosy.
Oil extracted from the nut is used as nervine tonic, When it is used externally, it acts as rubefacient and vesicant. Corolla or petals of the flowers are edible.
Seeds are very useful in treating rheumatoid arthritis also.
இம்மரத்தின் கொட்டை பழத்தில் இல்லாமல் முந்திரியைப் போன்று வெளியில் ஒட்டிக் கொண்டிருப்பதால் “சேராங் கொட்டை” எனப்படுகிறது. இதன் கொட்டையும், பருப்பும் மருந்திற்காகவும், இதன் எண்ணெய் மேற்பூச்சு மருந்தாக வும் பயன்படுகிறது. இம்மரத்தின் நிழல்கூட சிலருக்கு ஒத்துக் கொள்ளாமல் உடம்பெரிச்சலையுண்டாக்கும். இதன் பழம் இனிப் பாகவும் உண்ணக்கூடியதாகவும் இருக்கும். பழம் உள்ளழற்சியைக் போக்கும்.
இக்கொட்டை மிக விஷத்தன்மையது. ஆனால் நோய்களை குணப்படுத்துவதில் சிறந்தது. நீராத மேகவாத சூலைப்பிடிப்புகள் வலி, குடைச்சல், சுளுக்கு, குட்டம், கண்டமாலை, கிரந்திக்கூட்டம் குன்மம், தீராக்கடி, வெண்குட்டம் நீக்கும். இதனாலுண்டாகும் நஞ்சை முறிக்க புளிய இலை குடிநீர் அல்லது தேங்காய்ப் பால் அருந்தவேண்டும். இக்காயின் பால் முதலில் வெளுப்பாகவும் பின்பு கருப்பாகவும் மாறிவிடும். இது தண்ணீரில் கரையாது. எண்ணெயில் கரையும். இக்கொட்டை நீரைக் கட்டும். இதை நசுக்கி கர்ப்பவாயில் வைக்க கருவையழிக்கும். இம்மரத்தின் பாலைக் கூட்டித் தயாரித்த மருந்தால் புழு, சயம், கீல்வாதம், கிரந்தி, திமிர்வாதம், வாதம், குன்மம்,உள்மூலம், காணாக்கடி, குட்டம் இவை விலகும்.
விதை எண்ணெய் நரம்புக்கு வலிவை கொடுப்பதுமன்றி உடம்பைப் பலப்படுத்தும். வெளிப்பூச்சு மருந்தாக உபயோகப் படுத்த சூட்டையுண்டாக்கி சருமத்தை சிவக்கச் செய்வதுடன் கொப்புளமுண்டாக்கும். பூவிதழை உண்பர். விதையை உண்ண சுறுசுறுப்பைத் தருவதுடன் ஞாபக சக்தியை அதிகப்படுத்தும்.
மேலும் இது முடக்கு வாதத்திற்கு சிறந்த குணம் தரும். இதை சுத்திக்கிரமம் செய்துதான் பயன்படுத்தவேண்டும்.
